In de Middeleeuwen waren Rijn, Waal en Maas

de belangrijkste verkeersaders van het land.

Belangrijke steden waren met deze grote stromen verbonden

door wateren, zoals de Schelde en de IJssel.

Omstreeks 1700 beschikten het waterrijke westen en noorden van Nederland over de trekschuit.

De trekschuit was een schip dat door een paard vanaf de wal werd voortgetrokken en vooral bedoeld was voor het vervoer van passagiers.

Vooral buitenlanders wisten het comfortabele vervoermiddel te waarderen.

Het succes van de trekschuit was echter één van de redenen dat Nederland, pas laat begon met het aanleggen van spoorwegen. De schuit had altijd uitstekend voldaan; waarom dan ineens zo’n dure trein?